» سخن بزرگان از رادیو پیام / دوازدهم
» سخن بزرگان از رادیو پیام / یازدهم
» سخن بزرگان از رادیو پیام / دهم
» سخن بزرگان از رادیو پیام / نهم
» سخن بزرگان از رادیو پیام / هشت
» سخن بزرگان از رادیو پیام / هفت
» سخن بزرگان از رادیو پیام / شش
» سخن بزرگان از رادیو پیام / پنج
» سخن بزرگان از رادیو پیام / چهار
» سخن بزرگان از رادیو پیام / سه
» سخن بزرگان از رادیو پیام / دو
» سخن بزرگان از رادیو پیام / یک
ارد بزرگ می گوید : بن و ریشه هستی مانند گردونه ای دوار است که همه چیز را گرد رسم کرده است برسان : گردش روزها ، چرخش اختران و ستارگان ، چرخش آب بر روی زمین ، زایش و مرگ ، نیکی و بدی ، گردش خون در بدن ، حرکت اتم و … یکی از تفاوتهای بنیادین اندیشه ی ایرانی و سامی، نگرش گردونه ای آریاییان به هستی و پدیده هایش است. جهان اندیشه ی ایرانی، "پس از مرگ" نیز دارد چرا که آنها هرگز به "آخر خط" نمیرسند، هر پایانی برای ایشان سرآغازی دیگر است، زیرا مرگ را پسرفتی اهریمنانه میدانند. به وارون، در اندیشه ی سامیان، هستی و به ویژه زمان ساختاری راسته ای [خطی] دارد. سامیان بر این باورند که جهان روزی آغازیده است و روزی میمیرد، آنها زمان را دارای آغاز و پایان میدانند. در حالی که هندیان آریایی به تناسخ [گردش همیشگی روانها در تن] باور دارند. ایرانیان زروانگرا نیز، زمان را به چهار دوره سه هزار ساله بخش میکردند دوره نخست که آفرینش، مینوی است. دوره دوم یا بندهشن که اورمزد هستی را می آفریند، بی آنکه اهریمن را بدان راهی باشد. دوره سوم یا گمیچشن که اهریمن هستی را با بدی می آلاید و در پایان، سه ه...
نظرات
ارسال یک نظر